Στην κατανόηση του όλου από το μερικό, πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος του λάθους. Αυτός ο κίνδυνος είναι αποδεκτός, γιατί το όλο, (σχεδόν) ποτέ δεν είναι γνωστό a priori.

Εκεί υπεισέρχεται η μεθοδική παρατήρηση και το πείραμα, συνεπικουρούμενες από μεθόδους που δίνουν μια πιθανή άποψη για τα κομμάτια που λείπουν, ανάμεσα στα δεδομένα.

Αυτή η διαδικασία είναι η παρεμβολή.

Η αυθαίρετη γενίκευση της πιθανολογούμενης πραγματικότητας, έξω και μακριά από το χώρο των δεδομένων, είναι - απλά - κάκιστος τζόγος.

Οι ψυχολόγοι δανείζονται σχετικά, τον όρο "προβολή".

Η σύγχυση της παρεμβολής με την προεκβολή, είναι κι' αυτή προβολή. Η λάθος.